40 lat Polskiego Stowarzyszenia Go

Jesteśmy dumni z 40 lat pasji, tworzenia naszego społeczeństwa i rozwoju!
Świętujemy wyjątkową rocznicę - 40-lecie założenia Polskiego Stowarzyszenia Go!
12 grudnia 1983 roku, w Warszawie, odbył się zjazd założycielski, który zainicjował niezwykłą podróż przez świat Go w Polsce. Leszek Dziumowicz został pierwszym prezesem, a od tego czasu PSG rozwijało się, stając się sercem polskiego społecznościowego Go.
Dzięki PSG jesteśmy członkiem Europejskiej Federacji Go, co pozwala graczom grać w turniejach rankingowych i budować swoją siłę formalnie w EGD, oraz uczestniczyć i wysyłać reprezentantów z Polski na wydarzenia takie jak Mistrzostwa Świata Amatorów, Juniorów oraz Mistrzostwa Świata Par
Dziękujemy wszystkim zaangażowanym przez te lata!
Aby uczcić tę wyjątkową chwilę, prezentujemy poruszające wspominki od Krzysztofa Grabowskiego, które są wspomnieniem tych, którzy tworzyli historię PSG w przeszłości. Ponadto, mamy dla Was dwie ciekawe rozmowy - z Januszem Kraszkiem oraz Leszkiem Sołdanem, którzy opowiedzą Wam, jak te czasy wyglądały z ich perspektywy.
Przeżyjmy razem te niezapomniane chwile, zanurzając się w historii PSG!
Dziękujemy Wam wszystkim za Waszą pasję, zaangażowanie i wsparcie przez te 40 lat! Niech kolejne lata będą równie pełne emocji, rozwoju i fascynujących momentów w świecie Go!
Do zobaczenia na turniejach!

#PSG40lecie #Go #Rocznica #Pasja #HistoriaGo
Wywiady:
- z Januszem Kraszkiem: https://www.facebook.com/Bemowskie.Centrum.Kultury/videos/409598880907958
- z Leszkiem Sołdanem: https://www.facebook.com/dwajelonki/videos/482319277142974

W załącznikach poniżej znajdują się zdjęcia ze zjazdu założycielskiego.

-=[Wspominki Krzysztofa Grabowskiego (Październik 2023)]=-
W 1983 r. dojrzał pomysł założenia stowarzyszenia Go. W tamtych czasach trudno było założyć jakiekolwiek stowarzyszenie, którego celem nie było rozwijanie jedynie słusznej linii partii (PZPR), lecz działalność bez związku z polityką. Jednym z zaporowych warunków było przedstawienie dwóch rekomendacji, ale w praktyce musiały to być rekomendacje od jakichś wówczas ważnych osób, najlepiej powiązanych z PZPR.
Z Włodkiem Grudzińskim zaczęliśmy więc szukać jakiegoś dojścia do osób na tyle wówczas ważnych, by ich rekomendacje nie zostały odrzucone.
Ja wtedy intensywnie uczyłem się japońskiego, m.in. chodziłem na kurs języka japońskiego, zorganizowany przez Wydział Japonistyki Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z Ambasadą Japonii. Z racji moich zainteresowań polowałem na wszelkie wydawnictwa o Japonii, no i w ręce mi wpadła książeczka „Moje spotkanie z Japonią”, którą napisał Mieczysław Róg-Świostek, po jakimś oficjalnym pobycie państwowym w Japonii.
Skojarzyłem, że był on wtedy członkiem Rady Państwa. Tak dla wyjaśnienia, był to taki teoretycznie najwyższy organ PRL-u, coś jak taki wieloosobowy prezydent, tyle że bez żadnych faktycznych uprawnień, funkcjonujący raczej jako organ dekoracyjny, przyklepujący decyzje KC (Komitetu Centralnego) PZPR. No ale tytularnie było to najwyższe możliwe stanowisko w PRL.
Zorientowałem się też, że Róg-Świostek – pewnie z racji tego swojego wyjazdu do Japonii – był też prezesem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Japońskiej.
No i jakoś się zgadało na tym kursie japońskiego, że jeden z naszych nauczycieli (adiunkt na Wydziale Japonistyki, nie pamiętam już jego nazwiska) był sekretarzem tegoż Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Japońskiej. No więc zapytałem się, czy mógłby podsunąć Świostkowi do podpisu taką rekomendację, że celem PSG jest właśnie rozwijanie przyjaźni polsko-japońskiej itd. itp., więc jest to organizacja bardzo potrzebna.
I w ten sposób zdobyliśmy rekomendację Członka Rady Państwa – takiej rekomendacji nikt z ówczesnych władz nie ośmieliłby się odrzucić
Włodek Grudziński zdobył jeszcze jakąś drugą rekomendację, i złożyliśmy to – wraz z projektem statutu – do właściwego urzędu (nie pamiętam dokładnie, ale to był wtedy chyba urząd miasta Warszawy, czy coś w tym rodzaju).
W tej sytuacji zatwierdzenie powstania PSG było już czystą formalnością – i w ten sposób nam się to udało pod koniec 1983 r.